نهج البلاغه | و من خطبة له ع في أركان الدين الإسلام

و من خطبة له ع في أركان الدين الإسلام

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 253 ] 109 خطبه‏اى از آن حضرت ( ع ) برترين چيزى كه توسّل جويندگان به خداى سبحان ، بدان توسّل مى‏جويند ، ايمان به او و به پيامبر اوست و جهاد است در راه او ، زيرا جهاد ركن اعلاى اسلام است . و كلمه توحيد است ، كه در فطرت و جبلت هر انسانى است . و برپاى‏داشتن نماز است ، كه نشان ملت اسلام است و دادن زكات است ، كه فريضه‏اى است واجب و روزه ماه رمضان است ، كه نگهدارنده آدمى است از عذاب خداى و حج خانه خداست و به جاى آوردن عمره آن است ، كه فقر را مى‏زدايند و گناه را مى‏شويند و صله رحم است ، كه موجب افزايش مال است و واپس‏افكننده اجل است و صدقه نهان است ، كه خطاها را مى‏پوشاند و صدقه آشكار است ، كه مرگ ناگهانى را باز دارد و انجام دادن كارهاى نيك است ، كه آدمى را از لغزيدن در خواريها نگه مى‏دارد . خدا را ياد كنيد و بدان شتابيد ، كه بهترين يادهاست و به رغبت بخواهيد آنچه را كه پرهيزگاران را وعده داده ، كه وعده‏اش راست‏ترين وعده‏هاست . و از رهنمودهاى پيامبرتان پيروى كنيد ، كه نيكوترين رهنمودهاست و به سنّت او رفتار نماييد ، كه راهنماينده‏ترين سنّتهاست و قرآن را بياموزيد ، كه بهترين سخن است و آن را نيك بفهميد ، كه بهار دلهاست و به پرتو آن شفا جوييد ، كه شفاى سينه‏هاست و نيكو تلاوتش كنيد كه نافعترين گفتارهاست . عالمى كه نه به علم خود عمل كند ، جاهل سرگشته‏اى بيش نيست ، كه از خواب جهل ديده فرا نمى‏كند . بلكه حجّت بر او قويتر است و شايسته‏تر است كه حسرت خورد زيرا در نزد خدا سرزنش او افزونتر است .