متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
99 خطبهاى از آن حضرت ( ع )
حمد و سپاس خداوندى را ، كه فضل و احسانش را در ميان آفريدگان پراكنده است . و دست جود و سخا بر آنان گشاده . در هر كار كه كند سپاسگزارش هستيم و براى اداى حقوق او ، از او يارى مىجوييم . شهادت مىدهيم كه خدايى جز او نيست و محمد ( صلى اللّه عليه و آله ) بنده او و پيامبر اوست . او را به رسالت فرستاد تا به فرمان او باطل را درهم شكند و به ياد او زبان گشايد .
محمد ( ص ) وظيفه پيامبرى خويش ، در عين امانت ، ادا كرد و با رستگارى جهان را وداع گفت و پرچم حق را در ميان ما نهاد . هر كه از آن پيشى جويد از دين به در رود و هر كه از آن واپس ماند ، تباه شود و هر كه همراه او گام بردارد همراه رستگارى باشد .
گيرنده و برنده آن پرچم با انديشه و تأنّى سخن گويد و در انجام دادن كارها درنگ كند و چون برخيزد ، سريع ، به كار پردازد . در آن هنگام ، كه بر فرمان او گردن نهادهايد و او را به انگشت به يكديگر نشان مىدهيد ، مرگش در رسد و شما پس از او تا آنگاه كه مشيت خدا باشد ، بمانيد . آنگاه خداوند كسى را كه پراكندگان را گرد آورد و به هم پيوندد ، بر شما آشكار سازد . پس در آنكه دست به كارى نمىزند ، طعن مزنيد و از آنكه از شما روى در پوشيده ، نوميد مشويد . اى بسا كه يك پاى در كار نبود و پاى ديگر بر جاى ثابت ماند و پس از چندى هر دو پاى درست شود و به كار افتد .
[ 223 ]
بدانيد كه آل محمد ( ص ) همانند ستارگان آسماناند . چون ستارهاى غروب كند ،
ستاره ديگر بردمد . گويى خداوند نيكيهاى خود را در حق شما به كمال رسانيده است و آنچه را كه در آرزويش مىبوديد به شما نشان داده است .