متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
9 و در گفتارى از امام ( ع ) است :
كُنَّا إِذَا اِحْمَرَّ اَلْبَأْسُ اِتَّقَيْنَا ؟ بِرَسُولِ اَللَّهِ ؟ ص فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى اَلْعَدُوِّ مِنْهُ « هنگامى كه سخت مىترسيديم ، خود را وسيله پيامبر خدا ( ص ) نگهدارى مىكرديم و هيچ كدام از ما به دشمن ، از آن گرامى ، نزديكتر نبوديم » . معناى سخن آن است كه هنگام شدت ترس ، و تنگناى رزم ، مسلمانان به سمتى مىگريختند كه پيامبر خدا ( ص ) مىجنگيد .
است ، بهترين آنها اين است كه گرماى جنگ را تشبيه ، به آتشى نموده كه حرارت و سرخى در عمل را يكجا در خود جمع كرده است ، و مؤيّد اين قول است سخن پيامبر وقتى كه در جنگ حنين هوازن فشار مردم را ديد ، فرمود : اكنون آتش بر افروخته شد . كه شدت درگيرى را به گداختگى آتش تشبيه كرده است .
مىگويم : امام ( ع ) شدّت جنگ را به آتش افروخته تشبيه كرده است چنانكه نظير آن گذشت .