متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
8 سخنى از آن حضرت ( ع )
مقصودش زبير است ، در حالى كه ، مقتضى چنين سخنى بود .
مىگويد كه با دستش بيعت كرده و با دلش بيعت نكرده . دست بيعت فراپيش آورد و مدعى شد كه در دل چيز ديگرى نهان داشته . اگر در ادعاى خود بر حق است ،
بايد دليل بياورد و گرنه ، به جمع ياران من كه از آنان دورى گزيده است بازگردد .