نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
436 ( 1006 ) شدنى نيست كه خداوند سپاس را به روى بنده‏اى در بگشايد و فزونى را به رويش در فرو بندد ، يا دعا را در بگشايد و پذيرش را در فرو بندد ، يا توبه را در بگشايد و آمرزش را در فرو بندد .