نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
405 تفسير اين آيه را كه « هر دگرگونى و قدرتى بازگشتش به خدا است » ، از حضرتش پرسيدند ، فرمود : ( 974 ) ما هرگز در همسنجى با خداوند چيزى را دارا نمى‏شويم ، تنها چيزى را دارا مى‏شويم كه او ببخشدمان ، پس چون او ما را داراى چيزى كند ، كه در واقع خود نسبت بدان داراتر از ما است ، بر گرده‏مان تكليفى نهاده است ، و چون بازش ستاند ، تكليفش را از ما برداشته باشد .