نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 969 ] 335 و فرمود ( ع ) : گفته‏ها نوشته شده و رازها آشكار گشته و هر كس در گرو كارى است كه كرده . مردم ، ناقصان‏اند و معيوبان ، مگر آنكه خدايش در امان دارد . آنكه مى‏پرسد ، قصد آزار دارد و آنكه پاسخ مى‏دهد به تكلّف دهد . كسى را كه انديشه برتر است ، خشنودى يا خشم ديگرانش از انديشه‏اش منصرف دارد . آنكه از همه پايدارتر و سخت‏تر مى‏نمايد ، بسا از نيم‏نگاهى آزرده گردد يا به يك سخن دگرگون شود .