نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
292 ( 861 ) [ 469 ] سخنى به اشعث پسر قيس در تسليت يكى از پسرانش اى اشعث ، اگر غمزده‏ى فرزندى ، اين واكنشى است طبيعى و در خور پيوند خونى ، اما اگر شكيبايى ورزى ، خداى هر مصيبت را جايگزينى رقم زده است . اشعثا ، اگر بشكيبى ، تقدير بر تو جريان مى‏يابد و تو را پاداشى باشد ، و اگر بى‏تابى كنى ، باز هم تقدير بر تو جريان دارد و بر تو بار گناهى سنگينى كند . روزى كه فرزندت تو را شادمان ساخت ، بلا و فتنه بود و امروز كه غمگينت كرده ، چهره‏اى از ثواب و رحمت .