نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
265 و فرمود ( ع ) : به يقين بدانيد ، كه خداى تعالى براى بنده خود ، جز آنكه در قرآن [ 937 ] حكيم مقرر كرده ، قرار نداده است ، هر چند ، بنده در چاره‏انديشى توانا و در طلب ، پايدار و در حيله‏گرى ، نيرومند باشد . و ميان بنده و آنچه براى او در قرآن حكيم مقرر كرده ، مانعى پديد نياورد ، هر چند ، بنده ناتوان و چاره‏انديشيش اندك باشد . كسى كه به اين امر آگاه بود و بدان عمل كند ، بيش از همه از راحت و منفعت برخوردار شود و هر كه در آن ترديد روا دارد ، بيش از همه مردم گرفتار زيان گردد . چه بسا صاحب نعمتى كه فريب نعمت خود خورد و اندك اندك راه عذابى الهى پويد و بسا مبتلايى كه خداوند بيازمايدش تا نعمتى دهد . پس ، اى شنونده ، بر سپاسگزاريت بيفزاى و از شتابكارى خود بكاه و به آنچه تو را روزى داده ، خرسند باش و بيش مخواه .