نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
262 گويند در زمان خلافت عمر بن الخطاب و در نزد او سخن از زيورهاى كعبه و فراوانى آنها به ميان آمد . جمعى گفتند كه مى‏توان آنها را برگرفت و هزينه بسيج سپاهيان اسلام ساخت ثواب اين كار بيشتر است . زيرا كعبه زيور مى‏خواهد چه كند . عمر خواست چنان كند و از امير المؤمنين ( ع ) پرسيد . آن حضرت در جواب فرمود : [ 935 ] قرآن بر پيامبر ( صلى الله عليه و آله ) نازل شده و اموال را به چهار قسمت كرده است : يكى داراييهاى مسلمانان كه پس از آنها به ميان وارثانشان ، به گونه‏اى كه مقرر شده ، تقسيم مى‏شود . دو ديگر ، فيى‏ء يا غنايم جنگى است كه به مستحقانش داده شود و سوم ، خمس كه خداوند تقسيم آن را طريقه‏اى معين كرده و چهارم ، صدقات كه آنها را هم جايى مقرر است . زيورهاى كعبه در آن روزها هم بود ولى پيامبر ( صلى الله عليه و آله ) آنها را به حال خود گذاشت ، نه اينكه تقسيم آنها را فراموش كرده باشد يا آنكه مكان آنها را ندانسته باشد . آنها را در همان جاى قرار ده كه خداوند و رسولش قرار داده بودند . عمر گفت : اگر تو نبودى ما رسوا مى‏شديم و زيورهاى كعبه را به حال خود رها كرد .