نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
220 امام ( ع ) فرمود : خِيَارُ خِصَالِ اَلنِّسَاءِ شِرَارُ خِصَالِ اَلرِّجَالِ اَلزَّهْوُ وَ اَلْجُبْنُ وَ اَلْبُخْلُ فَإِذَا كَانَتِ اَلْمَرْأَةُ مَزْهُوَّةً لَمْ تُمَكِّنْ مِنْ نَفْسِهَا وَ إِذَا كَانَتْ بَخِيلَةً حَفِظَتْ مَالَهَا وَ مَالَ بَعْلِهَا وَ إِذَا كَانَتْ جَبَانَةً فَرِقَتْ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَعْرِضُ لَهَا فرق : خوف « بهترين خصلتهاى زن بدترين خصلتهاى مرد است : گردنفرازى ، ترس ، و بخل . پس اگر زنى گردنفراز بود ، خود را تسليم كسى نمى‏كند ، و اگر بخيل بود ، مال خود و مال شوهرش را به كسى نمى‏دهد ، و هرگاه ترسو باشد ، از آنچه به وى روآور شود ، فاصله مى‏گيرد ، و مى‏ترسد . » [ 611 ] خصلتهاى سه‏گانه مورد ذكر هر سه براى مردان رذايل و ناروايند در صورتى كه براى زنان فضيلتند . و علت اين كه صفات مزبور فضيلت محسوب مى‏شوند ، همان است كه امام ( ع ) نقل فرمودند . مزهوّة ، يعنى : گردنفراز ، از مصدر زهو جز به معنى مفعولى ، فعلى از آن ساخته نشده است . گفته مى‏شود : زهى الرّجل ، و زهيت المرأة فهى مزهوّة .