نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
211 [ و فرمود : ] جوانمردى آبروها را پاسبان است و بردبارى بى خرد را بند دهان و گذشت پيروزى را زكات است و فراموش كردن آن كه خيانت كرده براى تو مكافات ، و رأى زدن ديده راه يافتن است ، و آن كه تنها با رأى خود ساخت خود را به مخاطره انداخت ، و شكيبايى دور كننده سختيهاى روزگار است و ناشكيبايى زمان را بر فرسودن آدمى يار ، و گراميترين بى‏نيازى وانهادن آرزوهاست و بسا خرد كه اسير فرمان هواست ، و تجربت اندوختن ، از توفيق بود و دوستى ورزيدن پيوند با مردم را فراهم آرد ، و هرگز امين مشمار آن را كه به ستوه بود و تاب نيارد .