نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
202 و فرمود ( ع ) : سخاوتمندى ، پاسدار آبروهاست و بردبارى ، دهانبند بى‏خرد و عفو ، زكات پيروزى . دورى كردن از كسى كه با تو بى‏وفايى كند ، پاداش توست . مشورت كردن ، عين ره يافتن است . هر كه تنها به رأى و تدبير خويش بسنده كند ، خود را به مخاطره افكنده . شكيبايى ، دور كننده سختيهاى روزگار است . بى‏تابى كردن از ياوران روزگار است بر آزار آدمى . شريفترين بى‏نيازيها ترك آرزوهاست . چه بسا عقلها كه گرفتار هوا و هوس‏اند . تجربه اندوزى نشان پيروزى است . دوستى با مردم ، خود ، گونه‏اى خويشاوندى است . بر مردم رنجيده و ملول ايمن مباش .