نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
186 امام ( ع ) فرمود : إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَانٍ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ اَلْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ وَ إِنَّ اَلْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ « با هر كس دو فرشته است كه از او نگهبانى مى‏كنند ، پس هر گاه مقدّرى نازل شود او را به حال خود مى‏گذارند و براستى مرگ سپر محكمى است » . يعنى وقتى مرگ او مطابق قضاى الهى مقدّر گردد چنان كه در اين آيه مباركه آمده است : وَ يُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتّى إذا جاءَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ [ 57 ] . كلمه جنة ( سپر ) را با صفت استوار و محكم استعاره براى مرگ آورده است كه ما توضيح آن را در تفسير جمله « و انّ علىّ من اللّه جنّة حصينة » قبلا توضيح داديم .