متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
124 امام ( ع ) فرمود :
لاَ يَكُونُ اَلصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلاَثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ « دوست ، دوست واقعى نيست مگر اين كه در سه مورد برادر خود را رعايت كند : وقت گرفتارى ، در غيابش و پس از مرگش . » امام ( ع ) براى دوست صميمى يك ويژگى تعيين كرده است تا بدان وسيله شناخته شود ، و آن عبارت از رعايت دوستى در سه مورد است به اين ترتيب كه خود را جاى او قرار دهد و آنچه را سزاوار است ، به قدر امكان در مصلحت حال دوستش انجام دهد .