نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 499 ] 97 امام ( ع ) فرمود : إِنَّ اَللَّهَ اِفْتَرَضَ عَلَيْكُمْ فَرَائِضَ فَلاَ تُضَيِّعُوهَا وَ حَدَّ لَكُمْ حُدُوداً فَلاَ تَعْتَدُوهَا وَ نَهَاكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ فَلاَ تَنْتَهِكُوهَا وَ سَكَتَ لَكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ وَ لَمْ يَدَعْهَا نِسْيَاناً فَلاَ تَتَكَلَّفُوهَا فرائض اللّه : واجبات دين خدا حدود الهى : نهايت چيزهايى از نعمتهاى الهى كه مباح دانسته و دست يازيدن بدانها را اجازه فرموده است « خداوند بر شما چيزهايى را واجب ساخته است ، مبادا آنها را تباه سازيد ، و حدودى را براى شما تعيين كرده است ، مبادا از آن حدود تجاوز نماييد ، و شما را از چيزهايى نهى كرده است مبادا پرده حرمت آنها را بدريد ، و براى شما در مورد چيزهايى خاموشى گزيده است ، نه آن كه آنها را فراموش كرده باشد ، پس خودتان را به زحمت نيندازيد » . چيزهايى مورد نهى يعنى آنچه از محرمات و پستيها كه از حدود الهى تجاوز كند . و چيزهايى كه درباره آنها خاموشى گزيده از قبيل تكليف به دانستنيهاى دقيقى است كه در آخرت بى‏فايده است زيرا خداوند از روى فراموشى ، به سكوت برگزار نكرده ، چه خداوند مبرا از نسيان است ، بلكه به دليل بى‏سود بودن آنها براى آخرت و به دليل اين كه اشتغال بدانها باعث ترك اشتغال به دانستنيهاى مفيد مى‏شود و موجب ضرر و زيان مى‏گردد از آنها سخن نگفته است .