متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 845 ]
102
و فرمود ( ع ) : خداوند بر شما اعمالى واجب داشته ، آنها را ضايع مگذاريد و برايتان حدودى معين كرده ، از آن حدود تجاوز مكنيد . شما را از چيزهايى نهى كرده ،
حرمت آن مشكنيد و چيزهايى است كه درباره آنها سكوت كرده ، نه آنكه فراموش كرده باشد ، در آنها خود را به رنج ميفكنيد .