جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

30 ( 597 ) [ 395 ] كسى از امام ، مفهوم ايمان را پرسيد و حضرتش فرمود : ايمان ، تكيه بر چهار پايه دارد : صبر ، يقين ، عدل ، و جهاد . صبر نيز بر چهار پايه استوار است : شوق ، هراس ، زهد ، و انتظار . آن كه اشتياق بهشت يابد ، شهوتهايش به سردى گرايد ، آن كه از آتش بهراسد ، از محرمات دورى كند ، آن كه در دنيا زهد ورزد ، مصيبتها را ساده انگارد ، و آن كه مرگ را منتظر باشد ، در نيكيها شتاب كند . يقين نيز بر چهار پايه استوار است : بينش هوشمندانه ، تاويل حكمت ، پندگيرى از اعمال ، و سنت نسلهاى پيشين . آن كه با بينش و هوشمندى ديده بگشايد ، حكمت را نمايان بيند ، و او كه حكمت نمايانش شود ، عبرت را بشناسد ، و كسى كه به درستى عبرت را بشناسد ، بدان ماند كه با نسلهاى گذشته در تاريخ حضور دارد . عدل نيز بر چهار پايه استوار است : فهمى ژرف ، دانشى عميق ، حكمى برجسته ، و حكمتى ريشه دار . آن كه بفهمد ، به ژرفاى دانش راه يابد ، و هر كه بدان ژرفا رسد ، از زلال سرچشمه‏هاى قانون بجوشد ، و هر كه چنين ژرف انديشى و بردبارى و متانتى يابد ، در جريان كارش به تفريط نگرايد و به گونه‏اى ستايش انگيز در ميان مردم بزيد . و جهاد بر چهار پايه تكيه دارد : امر به معروف ، نهى از منكر ، صداقت در هر جايگاهى ، و دشمنى با فاسقان . هر كه به معروف امر كند ، مومنان را پشتوانه‏ى محكمى باشد ، و آن كه از منكر نهى كند ، [ 396 ] منافقان را بينى بر خاك مالد ، و كسى كه در هر صحنه با صداقت حضور يابد ، بى ترديد تعهد و مسئوليت خود را انجام دهد ، و كسى كه فسق پيشگان را دشمن دارد و براى خدا خشمگين شود ، خدا نيز در حمايت او به خشم آيد و در روز قيامت خشنودش كند . ( 598 ) كفر را نيز چهار پايه است : كاوش پرتكلف ، درگيرى و جدل ، زنگار درون ، و موضع‏گيرى متضاد با حق هر كه بى‏جهت كند و كاو كند ، به حق نگرايد ، و كسى كه بر مبناى جهل ، كشمكش بسيار كند ، حق نابينيش تداوم يابد ، و آن كه به اين دليل ، دلش زنگار بندد ، زشتى در نگاهش زيبا و زيبايى زشت بنمايد و مست گمراهى شود ، و سرانجام كسى كه با حق در ستيز قرار گيرد ، راههاى حركتش به تنگناها بينجامد و جريان كارش دشوار و پيچيده شود و در ادامه‏ى راه به بن‏بست رسد . شك نيز تكيه بر چهار پايه دارد : درگيرى بى‏منطق ، هراس ، آمد و شد بيهوده ، و سرسپردگى . كسى كه درگيرى بى‏منطق را روش گيرد ، شبش به روز نينجامد ، و چنين شب‏زده‏ى هراسناك آينده ، به واپس گرايد ، و هر آن كه در كژ راهه‏ى شك آمد و شد كند ، لگد كوب شياطين شود ، و چنين تبه روزى كه خود را به دشمن سپارد ، جز تباهى دنيا و آخرت نصيبى نبرد .