نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
181 [ و از سخنان آن حضرت است امام مردى از ياران خود را فرستاد ، تا ببيند آنان كه از سپاه كوفه مى‏خواستند به خارجيان بپيوندند ، و از امام ( ع ) در بيم به سر مى‏بردند در چه حالند . چون مرد نزد او برگشت امام فرمود : ايمن شدند ، و بر جاى ماندند يا [ 189 ] ترسيدند ، و رخت بر بستند ؟ مرد گفت : « امير المؤمنين رخت بربستند . » فرمود : ] نابود شوند نابود ، چنانكه مردم ثمود بدانيد كه چون نيزه‏ها به سوى آنان راست شود ، و شمشيرها بر كاسه سرهاشان فرود آيد ، از آنچه كردند پشيمان گردند . همانا شيطان ، امروز آنان را به گريختن و از جمع مسلمانان بريدن ، خواند ، و فردا از ايشان بيزار باشد 1 ، و از آنان به كنار . آنان را همين بس كه از راه راست برون شدند ، و در كورى و گمراهى سرنگون ، از حق رويگردان ، و سركش در گمراهى ، روان .