متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
82
و از سخنان آن حضرت است
در وصف دنياچه ستايم خانهاى را كه آغاز آن رنج بردن است ، و پايان آن مردن . در حلال آن حساب است ، و در حرام آن عقاب . آن كه در آن بىنياز است ،
گرفتار است ، و آن كه مستمند است اندوهبار . آن كه در پى آن كوشيد بدان نرسيد ، و آن كه به دنبال آن نرفت ، او رام وى گرديد . آن كه بدان نگريست ،
حقيقت را به وى نمود 1 ، و آن كه در آن نگريست ، ديدهاش را برهم دوخت .
[ مىگويم ، اگر نگرنده در گفته امام « من أبصر بها بصّرته » نيك بينديشد در آن از معنى عجيب و انديشه ژرفنگر آن بيند كه به نهايت آن نتوان رسيد ، و ژرفاى آن را نتوان ديد به خصوص كه با گفته او ( ع ) مقارن شود كه « و من أبصر اليها أعمته » كه فرق ميان « أبصر بها » و « أبصر اليها » تا كجاست . و پايه بلاغت اين سخن چه آشكار پيداست . ]