نهج البلاغه | و من كلام له ع قاله لبعض أصحابه لما عزم على المسير إلى الخوارج و قد قال له إن سرت يا أمير المؤمنين ف...

و من كلام له ع قاله لبعض أصحابه لما عزم على المسير إلى الخوارج و قد قال له إن سرت يا أمير المؤمنين في هذا الوقت خشيت ألا تظفر بمرادك من طريق علم النجوم فقال ع

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 58 ] 79 [ و از سخنان آن حضرت است چون آهنگ جنگ خوارج كرد يكى از اصحاب گفت : « اى امير مؤمنان از راه علم ستارگان گويم كه اگر در اين هنگام به راه افتى ، ترسم به مراد خود نرسى » ، امام ( ع ) فرمود : ] پندارى تو ساعتى را نشان مى‏دهى كه هر كه در آن به سفر رود بدى به وى نرسد ، و از ساعتى مى‏ترسانى كه اگر در آن ، راه سفر پيش بگيرد ، زيان وى را در ميان خويش گيرد ؟ هر كه تو را در اين سخن راستگو پندارد ، قرآن را دروغ انگارد ، و در رسيدن به مطلوب و دور كردن آنچه ناخوش است و نامحبوب ، خود را از خدا بى‏نياز شمارد . تو ، از آنكه سخنت را كار بندد ، چشم دارى كه تو را سپاس دارد و پروردگارش را به حساب نيارد ، چه به گمان خويش ، ساعتى را بدو نشان داده‏اى كه در آن به سودى رسيده و از زيانى رهيده است . [ سپس روى به مردم كرد و فرمود : ] اى مردم از اخترشناسى روى بتابيد ، جز آنچه بدان راه دريا و بيابان را يابيد ، كه اين دانش به غيب گويى مى‏كشاند و غيب را جز خدا نداند . منجّم چون غيبگوست ، و غيبگو چون جادوگر و جادوگر چون كافر است ، و كافر در آذر ، به نام خدا به راه بيفتيد