نهج البلاغه | و من كلام له ع يصف أصحاب رسول الله و ذلك يوم صفين حين أمر الناس بالصلح

و من كلام له ع يصف أصحاب رسول الله و ذلك يوم صفين حين أمر الناس بالصلح

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
( 86 ) 55 گفتارى است از آن حضرت پيش از اين چنين بود كه ما ، همراه و همرزم با رسول خدا كه درود خدا بر او و بر خاندانش باد پدران ، پسران ، برادران و عموهاى خود را مى‏كشتيم ، و اين همه بر ما نمى‏افزود جز تسليم و ايمان و پيش روى در راستاى آن و مقاومت بر دردهاى فراوان و تلاش روز افزون در جهاد با دشمنان . گاه بود كه مردى از ما با ديگرى از دشمن ، به سان دو اشتر نر به هم مى‏پيچيدند ، تا در آن پيكار مرگ و زندگى ، شرنگ مرگ را به هماورد خويش بنوشانند ، در اين مسابقه ، گاه پيروزى از آن ما بود و گاه سهم دشمن . پس چون خداوند صداقت ما را ديد ، پيروزى و نصرت را بر ما و شكست زبونى را بر دشمنانمان فرو فرستاد ، تا آنكه اسلام ثبات يافت ، پايگاههايش را به تصرف در آورد ، و سينه بر زمين نهاد . به جان خويشم سوگند كه اگر ما را نيز كارنامه‏اى چونان شما بود ، نه دين بر پاى مى‏ايستاد و نه جوانه‏هايى بر نهال ايمان مى‏رست و خرمى مى‏يافت . به خدا سوگند ( با چنين كارنامه ) از پستان اين نظام به جاى شير خون بدوشيد ، و در پى آمد آن به پشيمانى دچار شويد .