متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
237
خطبهاى از آن حضرت ( ع )
عمل كنيد ، اكنون كه عمرتان باقى است و صحيفهها گشوده است و در توبه باز است و رويگردانندگان از خداى را فرا مىخوانند و گناهكاران را اميد مىدهند ، پيش از آنكه ، آتش عمل خاموش شود و فرصت از دست برود و زمان به سر آيد و در توبه را بربندند و ملايكه به آسمانها فرا روند . پس ، هر كس بايد كه خود براى خود بكوشد . از زندگيش براى مردنش و از دنياى فانى براى دنياى باقى و از جهان رونده براى جهان جاودان توشه برگيرد . مردى است كه از خداى ترسيده و تا زمان مرگ هنوز هم او را فرصت است و براى به جاى آوردن عمل نيكو مهلتش دادهاند . و كسى است كه بر دهان نفس خود لجام زده و زمام آن به دست خود دارد . كه هر گاه بخواهد مرتكب گناه شود ، لجامش را مىگيرد و بار ديگر به فرمانبردارى خداوندش را مىدارد .