جستجو

و من كلام له ع و فيه يبين سبب طلبه الحكم و يصف الإمام الحق

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 303 ] 131 سخنى از آن حضرت ( ع ) اى مردم گونه‏گون با دلهاى پراكنده ، اى كسانى كه به تن‏ها حاضريد و به خردها غايب . با مهربانى ، شما را به سوى حق سوق مى‏دهم و شما همانند بزغاله‏اى كه از غرش شير مى‏رمد از آن مى‏رميد . بعيد است كه به يارى شما عدالتى را ، كه چهره نهفته است ، آشكار سازم يا حقى را ، كه ديگران به كژيش كشانيده‏اند ، راست گردانم . بار خدايا ، تو مى‏دانى ، كه آن كارها كه از ما سر زد ، نه براى همچشمى بود و نه رقابت در قدرت و نه خواستيم از اين دنياى ناچيز چيزى افزون به چنگ آوريم . بلكه مى‏خواستيم نشانه‏هاى دين تو را كه دگرگون شده بود بازگردانيم و بلاد تو را اصلاح كنيم تا بندگان ستمديده‏ات در امان مانند و آن حدود كه مقرر داشته‏اى ، جارى گردد . بارخدايا ، من نخستين كسى هستم كه به سوى تو روى آوردم و دعوت را شنيدم و اجابت كردم و در نماز ، كسى جز رسول الله ( صلى اللّه عليه و آله ) بر من پيشى نگرفته است . شما دانسته‏ايد ، كه سزاوار نيست كسى كه بر ناموسها و جانها و غنيمتها و احكام مسلمين ولايت دارد و پيشوايى مسلمانان بر عهده اوست ، مردى بخيل و تنگ چشم باشد ، تا در خوردن اموالشان حريص شود و نيز ، والى نبايد نادان باشد تا مردم را با نادانى خود گمراه سازد و نبايد كه ستمكار باشد تا وظيفه روزى آنان را ببرد و نبايد از گردش ايام بترسد تا گروهى را همواره بر گروه ديگر برترى دهد ، و نه كسى ، كه در داورى رشوه مى‏ستاند ، تا رشوه گيرنده حقوق مردم را از ميان برده و در بيان احكام و حدود الهى توقف نمايد . و نه كسى ، كه سنّت را فرو مى‏گذارد تا امّت را به هلاكت اندازد .