لغت نامه دهخدا | گیوه گشاد

کد : DK-163730

گیوه گشاد

گشادگیوه . یا گِل گیوه گشاد. تنبل و کاهل . (یادداشت مولف ). و در نزد عوام دشنام مانندی باشد چون پیزی گشاد.
-گیوه گشاد داشتن ; سخت کاهل و بیکار بودن . (یادداشت مولف ). گِل گیوه گشاد داشتن .

برچسب ها:
گیوه گشاد

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.