لغت نامه دهخدا | گیر و دار

کد : DK-163602

گیر و دار

مرکب از: دو فعل گیر (گرفتن ) به اضافه واو عطف و فعل دار (داشتن ). (حاشیه برهان قاطع چ معین ). اخذ و ضبط.

اختلاط بانگهای مبارزان ، و شور و غوغای آنها. (ناظم الاطباء):
برآمد ز آوردگه گیر و دار
نبیند بدان گونه کس کارزار.

فردوسی .

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.