تئودور گیوم ژان . نام خاورشناسی از مردم هلند، متولد در رُتردام بسال 1802 و متوفی بسال 1861 م . وی علاوه بر فن شرقشناسی مردی مذهبی و عالمی روحانی ودر لغت عرب بارع و در علوم اسلامی متتبّع بود و تعلیم و تدریس زبان عربی را در دانشگاه لیدن بعهده داشت و قصاید متنبّی و شعرای معاصر او را که از مدیحه سرایان سیف الدوله حمدانی بودند با ترجمه لاتینی انتشار داد و کتاب مراصدالاطلاع و معجم البلدان یاقوت را بسال 1859 م . در لیدن به طبع رسانید و کتاب «النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة» ابوالمحاسن تغری بردی و الخراج ابن آدم را طبع و درباره ابن سریح تتبع و هم در باب ابن قاسم عتیقی و کتاب المدونة تحقیق دارد. کتابی هم بنام هندلینگ
در اصول فقه نوشته و معلوماتی مختصر از آراء شایعه با تعلیقات تاریخی نگاشته که دائرةالمعارف اسلام آن را جزءمصادر خود قرار داده است و نیز وی را رساله ای است بنام قواعد اسلامی که در آن قسمتی از عبادات و آداب مذهبی اسلامی را نگاشته و در موضوع حج تفصیل داده است .