لغت نامه دهخدا | ژولیده موی

کد : DK-108885

ژولیده موی

پریشان موی . آنکه موی و زلف آشفته و درهم دارد: اَشوع ، اشعث ;مرد ژولیده موی . شَعْثاء; زن ژولیده موی . (منتهی الارب ). منتفش الشعر و منتفشةالشعر; ژولیده موی:
همی رفت ژولیده دستار و موی
کف دست شکرانه مالان به روی .

سعدی .

برچسب ها:
ژولیده موی

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.