لغت نامه دهخدا | پرهیزکاری

کد : DK-43619

پرهیزکاری

پارسائی . بازایستادن از حرام .خویشتن داری از حرام . تقوی . تُقی . اِتّقاء. تقیه . تُقاة. دین . (منتهی الارب ). عفت . عفاف . اعفاف . وَرَع . توَرٌّع . کف ّ نفس . زهد. شرف . (منتهی الارب ):
چو پرهیزکاری کند شهریار
برآساید از کینه و کارزار.

فردوسی .

برچسب ها:
پرهیزکاری

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.