ویلن . یکی از سازهای زهی که می تواند آهنگهای حساس و هیجان انگیز را اجرا کند. این ساز در اصل شرقی بوده و بعد از جنگهای صلیبی به اروپا رفته است . این ساز دارای چهار سیم «می »، «لا»، «رِ» و «سل » است و به دو طریق نواخته می شود، یکی به وسیله طریقه آرشه ای و دیگر پیتسیکاتو
که نواختن با ضربات انگشت است ، و مورد اخیر استثنایی است . ته ویولون به هنگام نواختن در زیر چانه قرار می گیرد. (از فرهنگ فارسی معین ).