پادشاه آلمان ، پسر هانری چهارم که به تحریک پاپ و پشتیبانی اشراف ، بر پدر شورید و به جای او نشست . وی در سال 1122م . عهدنامه ای در شهر ورمز
، با پاپ منعقد کرد. این عهدنامه را کنکوردای و رمزی نامند و مقصود ازکنکوردا، معاهده ای است که میان پاپ و پادشاه بسته میشود. عهدنامه مزبور قدیمیترین قراردادی است که بدین طریق منعقد گردیده است . این عهدنامه هرچند که تمام نقشه گرگوار هفتم را که میخواست کلیسا را یکسره ازدست قیاصره آلمان خارج و مستقل کند عملی نکرد، اماچون استقلال داخلی کلیسا را تضمین میکرد، میتوان آن را نخستین فتح کلیسا در مبارزه با امپراتوری مقدس شمرد. هانری چهارم مانند پدرش ، با خطر بزرگ فئودالیزم دست به گریبان بود و اگرچه در دفع آن با تمام قوا کوشید، از جمله مردم شهرنشین را در مقابل اشراف آزادی داد و بعضی از شهرها را شهرهای امپراطوری نامید و آزادی بیشتری به اهالی آنها داد و طبقه کاسب و صنعتگرو تاجر را تشویق و تحریض به کار کرد و از آنها پشتیبانی نمود، ولی چون اشراف و امارتهای بزرگ آلمان ، ازقبیل ساکس و زواب
و دوکهای آنها از دیرزمان قدرت و نفوذ فوقالعاده داشتند و مخصوصاً از پشتیبانی سخت روحانیون برخوردار بودند، لذا اقدامات هانری چهارم و پسرش هانری پنجم به نتیجه نرسید و سرانجام هانری پنجم گرفتار تحریکات و کارشکنی های آنان گشت و سلطنتش به پایان رسید و با انقراض پادشاهی او، سلطنت خانواده فرانکنی که وی از آنان بود پایان یافت . (از تاریخ عمومی قرون وسطی ج 2 ص 126).