روز چهاردهم از ماه آذار
که پس از آن ماه نیسان است . در این روز یهودیان صورتکها کنند به نام هامان (وزیر خشایارشا) و بر دار کشند و سپس بسوزانند و شادی کنند. رجوع به داستان هامان ذیل مدخل هامان در همین لغت نامه شود. و این روز را عید مَجَلّه
نیز خوانند و در این روز روزه ای است جهودان را که صوم بوری نام دارد. در نسخه چاپی آثارالباقیه «هامان سور» آمده . جلال الدین همائی در التفهیم حاشیه ص 247 چنین نوشته است : و اینکه در نسخه چاپی آثار الباقیه هامان سور به راء مهمله نوشته ، اگرچه بی معنی نیست ، اما با وجه تسمیه که از خود استاد (ابوریحان بیرونی ) همه جا می شنویم و ضبطی که در همه نسخ فارسی و عربی تازه و کهنه تفهیم می بینیم ، اصل کلمه صحیح هامان سوز است به زاء نقطه دار از مصدر سوختن و سوزانیدن نه سور به معنی جشن و شادی است . (التفهیم صص 246- 247).