از شاعران ایرانی مقیم هند است .وی بروزگار جوانی بدکن رفت و سی سال در آنجا بسر برد. «و از آنجا به دارالخلافه شاه جهان روآورد و نواب برهان الملک سید سعادت خان بهادر به کمال قدردانی مسکنی و وجه معاشی برایش معین فرمود بعد چندی به نیت حضور خدمت نواب در شهر اود، از دهلی برآمده در اکبرآبادبه صوب دار بقا رحلت نمود»
. این ابیات ازو در تذکره صبح گلشن نقل شده است :
آتشکده در سراغ ما می سوزد
پروانه ز رشک داغ ما می سوزد
شمعدل ماست روشن از مهر علی
تا صبح ابد چراغ ما می سوزد.