لغت نامه دهخدا | لشکری

کد : DK-165865

لشکری

منسوب به لشکر.

سپاهی . مرد سپاهی . (غیاث ). مقابل کشوری . مقابل شهری . جندی . یک تن از افراد سپاه . عسکر. مرد جنگ. یکی از افراد لشکر. ج ، لشکریان: و مردمان وی [دیلمان خاصه ] همه لشکریانند یا برزیگر. (حدودالعالم ). مردمان این ناحیت جز لشکری و برزیگر نباشند. (حدود العالم ).
گزین کرد هشتاد تن نوذری
همه گرزدار و همه لشکری .

فردوسی .

برچسب ها:
لشکری

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.