لغت نامه دهخدا | قابلمه

کد : DK-145213

قابلمه

قسمی ظرف بزرگ فلزّی (مسین و غیره ). ظرف فلزّی بزرگ با در و سرپوش هم از فلز که بر وی استوار شود برای نگاه داشتن پلو و دیگر چیزها. دیگ فلزی سربسته برای طبخ .
ترکیب ها:
-قابلمه پز . قابلمه پزی . قابلمه کاری کردن .

برچسب ها:
قابلمه

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.