لغت نامه دهخدا | غیسان

کد : DK-139931

غیسان

جوانی . (منتهی الارب ).

غیسان الشباب ; تیزی جوانی و اول و تازگی آن . و غیسات الشباب کذلک . (منتهی الارب ). غیسان الشباب و غیساته ; اول جوانی و تیزی و تازگی آن . (از اقرب الموارد) گل جوانی . (ناظم الاطباء).

لیس من غیسانه ; یعنی از جنس و صفت آن نیست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج العروس ). از نوع و قسم آن نیست . (تاج العروس ).

ما انت من غیسانه ; یعنی از مردان آن نیستی . (منتهی الارب ذیل غسن ) (اقرب الموارد).

برچسب ها:
غیسان

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.