از متاخران اهل عرفان و از ترکان کرمان بود. تقی الدین اوحدی کازرونی صاحب تذکره عرفان نویسد: اورا ملاقات کردم متتبع احوال عرفا بود و مسافرت میکرد. به سال 1017 ه' . ق. کشته شد. این رباعی از اوست :
عصیان چو عرق میچکد از جامه ما
دوزخ شده عودسوز هنگامه ما
صبح ازل از ضمیر پاکان برخاست
شام ابد از سیاهی نامه ما.
(از ریاض العارفین چ 1305 ص 119).