لغت نامه دهخدا | غیبگو

کد : DK-139841

غیبگو

غیبگوی . کسی که از چیزهای پنهان خبر میدهد. (فرهنگ نظام ). آنکه از امور نهانی و اسرار مردم خبر دهد. (ناظم الاطباء). آنکه غیب گوید. خبردهنده از غیب و نهان . رجوع به غیب شود.

رمال و فالگیر و فالگو. (ناظم الاطباء). کاهن .

برچسب ها:
غیبگو

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.