لغت نامه دهخدا | غیاط

کد : DK-139804

غیاط

ج ِ غَوط و غاط. (از منتهی الارب ) (المنجد) (اقرب الموارد) (تاج العروس ). صاحب منتهی الارب غِیاط را جمع غائط نیز آورده است و ظاهر عبارت تاج العروس نیز آن را تایید میکند. رجوع به غَوط، غاط و غائط شود.

برچسب ها:
غیاط

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.