لغت نامه دهخدا | غیاث دین

(سلطان ...) همان غیاث الدین است که در شعر زیر از حافظ آمده است:
حافظ ز شوق مجلس سلطان غیاث دین
غافل مشو که کار تو از ناله میرود.
این غیاث الدین بقول محمد قاسم فرشته غیاث الدین محمودشاه بهمنی ، و بقول شبلی نعمانی سلطان غیاث الدین بن سلطان اسکندر بنگالی است ، و قول اخیر صحیح مینماید. رجوع به تاریخ ادبیات ایران تالیف ادوارد براون (از سعدی تا جامی ) ترجمه علی اصغر حکمت چ 1 صص 311- 312 و حافظ شیرین سخن تالیف محمد معین صص 263 - 264 و غیاث الدین بن اسکندر شود.