سبوی دهن فراخ . (برهان قاطع) (انجمن آرا). هنینگ گوید: به اشکال میتوان این کلمه را از سغدی : «غوزئک »
(ظرف ) (دییانا
277) ماخوذ دانست . در سغدی مسیحی غودی
وزنه است . با کلمه های غولک ، غلک ، و غله مقایسه شود. (حاشیه برهان قاطع چ معین ). غولین که دودستی نیز گویند سبویی بود سرفراخ . (از فرهنگ اسدی ). سبوی سرگشاده . (فرهنگ جهانگیری ). سبوی درگشاده . (فرهنگ رشیدی ). کوزه بزرگ دهن فراخ:
سبوذ و ساغر
و آنین و غولین
حصیر و جای روب و خیم
و پالان .
طیان .