لغت نامه دهخدا | غباری

کد : DK-137463

غباری

منسوب به غبار. گردی . گردآلود.

مجازاً رنج و اندوه و ایذاء. (فرهنگ نفیسی ).
-خط غباری ; خطی خفی در غایت نازکی و باریکی که به چشم عادی صعب توان خواندن:
گر دست دهد خاک کف پای نگارم
بر لوح بصر خط غباری بنگارم .

حافظ.

برچسب ها:
غباری

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.