لغت نامه دهخدا | عاند

کد : DK-130446

عاند

شتر از راه برگردنده و میل کننده ج ، عُنّد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

سرکش و به باطل ستیهنده . ردکننده حق.

طعن عاند; نیزه ای که به چپ و راست زده شود.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

عرق عاند; خوی روان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.