لغت نامه دهخدا | ضعیف

سست . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (مهذب الاسماء). ناتوان . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). نزیف . (دهار). ضعضاع . خَوّار. مسخول . روبع. خلاف قوی . بی بنیه . رمکة. رمق. سَقط. مسکین . جخب . (منتهی الارب ). یقال : ضعیف نعیف ; اتباع و ضعیف نحیف . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). ج ، ضعاف ، ضَعَفة، ضعفاء، ضَعْفی ، ضُعافی:
ای بِرّ تو رسیده بهر تنگچاره ای
از حال من ضعیف بیندیش پاره ای .

رودکی .