لغت نامه دهخدا | ضربت

کد : DK-126711

ضربت

ضربه . رجوع به ضربه شود. زَخم . یک بار زدن . ج ، ضربات: مردی از مسلمانان نامش واصل بن عمرو حمله کرد و روی به خاقان نهاد و او را یک ضربت بزد بر میان خود و خود از سرش بینداخت . (ترجمه طبری بلعمی ).
بر مگسی خوب نیست ضربت فرهاد.

ناصرخسرو.

برچسب ها:
ضربت

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.