لغت نامه دهخدا | زاغج

کد : DK-104762

زاغج

بمعنی زاغ است که مرغ سیاه منقار سرخ باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ). و سامانی گوید: مخفف زاغیجه و زاغچه است و زاغیژه نیز درست است . (آنندراج ):
دلا بنال که رفتند بلبلان چمن
وطن گرفته بگلزار عکه و زاغج .

درویش سقا (از آنندراج ).

برچسب ها:
زاغج

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.