لغت نامه دهخدا | راستینه

کد : DK-98775

راستینه

بمعنی حقیقی و واقعی . (آنندراج ). بمعنی راستین باشد که حقیقی است . (برهان ): و این میان [ زمین که در میان عالم است ] راستینه میان است . (التفهیم ).
پر کن صنما هلا قنینه
ز آن آب حیات راستینه .

سنائی .

برچسب ها:
راستینه

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.