لغت نامه دهخدا | ذات الکهف

کد : DK-96663

ذات الکهف

موضعی است در شعر عوف بن الاحوص:
یسوق صریم شاها من جلاجل
الی ّ و دونی ذات کهف و قورها.
و در شعر بشربن ابی حازم :
یسومون الصلاح بذات کهف
و ما فیها لهم سلع وقار.

(از معجم البلدان یاقوت ).

برچسب ها:
ذات الکهف

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.