لغت نامه دهخدا | دوستکام

کد : DK-94031

دوستکام

آنکه کار دوستان به مرادو کام او باشد. خوشبخت . کامکار. کامیاب . شادکام . و با شدن و کردن صرف شود. (یادداشت مولف ):
که پیوسته در نعمت و ناز و کام
در اقبال او بوده ام دوستکام .

سعدی (بوستان ).

برچسب ها:
دوستکام

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.