ابوحامد احمدبن محمدالخارزنجی ، امام اهل ادب خراسان در زمان خود بوده است و چون بعد از سال 303 ه' . ق. حج گزارد ابوعمر الزاهد عالم حلب و مشایخ عراق بتقدم و فضیلت او در علم ادب گوهی دادند.آنگاه که به بغداد در آمد بغدادیان را معرفت او در لغت بشگفت آورد و گفتندی این خراسانی بادیه درنسپرده است ولی از عالمان ادب عرب است . او می گفت که من بین دو عرب بست و طوس رشد کرده ام . کتاب او به تکملةالبرهان (بنا بر یادداشت مولف تکملة العین خلیل ) معروف است . او حدیث از ابی عبداللّه محمدبن ابراهیم قوشچی شنیدو الحاکم ابوعبدالحافظ نیز از او حدیث شنید. سال مرگش 408 ه' . ق. بماه رجب بوده است . (انساب سمعانی ).